Bram Stoffels: "Het gaat veel beter met mij. Bijna als vanouds"

Bij Bram Stoffels (1940) werd in mei 2016 longkanker ontdekt, met uitzaaiingen in de lever. Een jaar na de diagnose gaat het heel goed met hem. Dankzij immunotherapie.

Bram krijgt immunotherapie

“Ik zal nooit vergeten dat de internist me vertelde dat ik longkanker heb, met uitzaaiingen in de lever. Dat is geen fraai verhaal. Helemaal niet. Natuurlijk schrok ik, maar ik ben een optimistisch mens. Bij mij is het glas altijd halfvol, ook toen. Ik ging voorlopig echt nog niet dood. Dat zei ik ook meteen tegen mijn vrouw, onze drie kinderen en tien kleinkinderen; ‘Let maar op, het is mijn tijd nog niet’.”

“Waarom ik longkanker heb gekregen, is de vraag. Ik heb sinds mijn dertigste gerookt, met een pauze van zeventien jaar. Drie jaar geleden ben ik gestopt. Ik weet zeker dat ik nooit meer een sigaret aanraak. Mijn kinderen en kleinkinderen zijn door mijn longkanker ook anti. Een betere anti-rookreclame is er niet! (lacht) Ik weet natuurlijk niet zeker of ik door het roken ziek ben geworden. Of ik anders geen longkanker had gekregen. Het heeft niet zo’n zin om me daar zorgen over te maken of het mezelf kwalijk te nemen. Het is nu eenmaal gebeurd. Ik focus me liever op mijn behandeling.”

“De internist in Terneuzen zei dat hij behalve chemo niets voor me kon doen. Het was een aflopende zaak. Ik had sterk het gevoel dat hij voor een man op leeftijd als ik, zich niet te druk meer wilde maken. Dat gaf me een naar gevoel, maar ik heb me er niet door later kisten. Ik wilde leven! Ik wist meteen dat ik een second opinion wilde. Van mijn ziektekostenverzekering mocht ik kiezen tussen Rotterdam en Gent. Ik koos voor België. Ik woon in Terneuzen en Gent is maar drie kwartier rijden. Ik had goede verhalen gehoord over mensen met kanker die waren opgegeven, maar hier met succes werden behandeld.
Het ging niet zo goed met me, toen ik voor het eerst in het ziekenhuis in Gent kwam. Ik was heel moe, koortsig, misselijk, benauwd en lag zo’n beetje de hele dag in bed. De Belgische internist begon meteen over immunotherapie. Het was nog een proef, maar hij vond het de moeite waard om te proberen. Mijn kinderen hadden wat aarzelingen; moest ik dat wel doen, medicijnen nemen die nog in een experimentele fase zijn? Ik vond van wel. Toen na wat onderzoeken bleek dat ik ervoor in aanmerking kwam, was ik opgelucht. Het gaf me hoop dat het goed zou komen. Ik had een kans.”

“We zijn nu een jaar verder en het gaat heel goed met mij. Eens in de veertien dagen ga ik naar Gent voor een infuus met een combinatie van 2 soorten immuuntherapie. Dat slaat geweldig aan. De kanker in mijn lever is teruggedrongen en die in mijn longen is stabiel. Ik voel me prima, bijna als vanouds. Ik ben wel eens moe, maar ik ben natuurlijk ook geen 25 meer. Ik zit in de gemeenteraad, ga geregeld met mijn kinderen en kleinkinderen naar Feyenoord kijken en ik help mijn vrouw in het huishouden. ‘Had ik maar wat meer van jouw optimisme’, zegt zij wel eens. Ik weet ook niet waar ik het vandaan haal. Ik ben er gewoon mee geboren. Het is fijn dat ik er mijn gezin mee kan helpen. En mezelf ook. Ik geniet veel liever van het leven dan dat ik me treurig voel. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik nog minstens vijftien jaar leef.”

22 mei 2017

Tips van Bram

Heb je geen goed gevoel bij een arts en wil je onderzoeken of er een andere behandeling mogelijk is? Kom dan voor jezelf op en vraag bij de ziektekostenverzekering om een second opinion. Ik weet zeker dat dit mijn leven verlengt.