Geert Baas: "Dat wil ik nog een keer meemaken"

In september 2013 dacht Geert een zenuwontsteking te hebben. Een paar weken rust en het zal wel over zijn, dacht hij. Maar het ging niet over. Hij bleek longkanker te hebben met uitzaaiingen in zijn wervels

‘Ik dacht dat ik een zenuwontsteking in mijn linker bil had. Dat zou wel weer over gaan. Toen dat echter niet gebeurde, hebben de artsen en radiologen van het Gelre ziekenhuis in Zutphen snel gehandeld en binnen enkele dagen werd de diagnose gesteld. De slechtst denkbare: longkanker met uitzaaiingen in de wervels.

De mededeling kanker sloeg in als een bom. Een kwestie van maanden, zo was het eerste bericht. Van de een op de andere dag ben je bezig met doodgaan en dat terwijl je midden in het leven staat.

Opereren was geen optie, dus de wervels werden bestraald, een pijnbestraling, en ik zou zo snel mogelijk aan de chemo gaan. Juist op dat moment wees verder onderzoek uit dat de specifieke aard van de kanker geschikt was voor een op DNA-gerichte medicatie. Ik kreeg een pilletje dat de celdeling onder controle moest houden en hoefde niet aan de chemo.

Behandelmolen
Na ongeveer zeven maanden kreeg ik echter weer pijn en opnieuw bleken er uitzaaiingen actief. De kanker had een omweg gevonden. Het pilletje voldeed niet meer. Toen moest grof geschut worden ingezet: chemo. Ook de chemo hield echter geen stand. Na een jaar stak de kanker weer de kop op. In de veronderstelling dat kankercellen geen lange termijn geheugen hebben, ben ik nu weer terug bij het pilletje dat ik in eerste instantie kreeg.

Door het medicijn dat ik nu krijg, zeg ik weleens: Ik heb wel kanker, maar ik ben niet ziek. Nog niet. Daarmee voel ik me in een bevoorrechte positie, want ik weet dat het ziekteproces ook veel slechter kan verlopen. Tegelijkertijd weet ik dat mij ook nog een keer een slecht nieuws gesprek te wachten kan staan. Ik realiseer me immers dat longkanker nog niet te genezen is. Ik hoop dat er op tijd betere medicijnen zullen zijn.

Doodgaan en doorgaan
Ik leef nu met de gedachte dat er door de kanker een eind komt aan mijn leven terwijl het leven van mijn geliefden doorgaat. Vooral als ik denk aan Margreet, mijn vrouw met wie ik een heel leven samen ben, dan raakt me dat zeer.

Toch heeft de kanker tot nu toe niet mijn leven overgenomen. Ik heb een goede conditie, ben sportief en herken mij in mensen die positief in het leven staan of stonden. Zoals filosoof René Gude, muzikant Thé Lau of mensen in mijn directe omgeving, met of zonder kanker; mensen die het beste van het leven willen maken en mooie herinneringen achterlaten. Dan denk ik: Ja zo voel ik het ook, zo wil ik ook leven. Ik heb die rotkanker geaccepteerd, maar ik ben blijven fietsen en wandelen, vaak met geliefden. Ik ben trots op drie mooie dochters. En ik heb mooie open gesprekken met geliefden en vrienden. Ik sta veel meer stil bij gezondheid, liefde, vrede en medemenselijkheid. En hoe gek het ook klinkt bij de toekomst. Ik geniet volop van veel fijne gebeurtenissen. Waarbij ik elke keer weer denk: dat wil ik nog een keer meemaken.’

Zutphen, januari 2016

Tip van Geert

Probeer open te zijn. Zoek verlichting; vertel en laat zien aan je geliefden wat je voelt, wat je denkt en spreek uit hoeveel je om elkaar geeft. Dat kan moeilijk en emotioneel zijn, maar het doet anderen vaak echt goed en je krijgt er ook zelf zoveel moois voor terug.

Op maandag 24 juli 2017 is Geert overleden, vier jaar nadat hij de diagnose longkanker kreeg.

Geert was lid van het patiëntenpanel van Longkanker Nederland. In deze rol heeft hij een zeer waardevolle bijdrage geleverd aan onze organisatie. Altijd bereid met ons mee te denken en zeer betrokken. Een man met een duidelijk mening, die hij – zeker op papier – niet onder stoelen of banken stak. Geert was bovenal een fijn mens, en het was zeer goed toeven in zijn omgeving. De laatste keer dat hij bij een overleg van de PAR kon zijn, moest hij al gebruik maken van een rolstoel. Samen met zijn vrouw Margreet was hij die dag met de trein voor het eerst in de rolstoel op stap geweest. Ze spraken daarover als een avontuur – als een andere manier om de wereld te zien. Die benadering, licht van hart en van geest, was voor ons het meest tekenend voor Geert. We wensen zijn vrouw Margreet en allen die hem lief waren en lief hadden heel veel sterkte.