Lees verder
Longkanker ontstaat meestal door roken. Vrijwel altijd is er sprake van vele veranderingen in het genetisch materiaal (DNA). Bij een deel van de longkankerpatiënten is sprake van bepaalde veranderingen in het genetisch materiaal waartegen een specifiek geneesmiddel beschikbaar is. Er wordt veel onderzoek gedaan hoe deze tumoren het best te behandelen zijn. Elke longkankerpatiënt is anders en heeft daarom baat bij een zo persoonlijk mogelijk behandelplan (personalized care). Prof. Dr. Ed Schuuring is klinisch moleculair bioloog binnen de oncologische pathologie en prof. dr. Wim Timens is voorzitter van de afdeling pathologie en medische biologie in het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Zij vertellen hoe een ervaren team tot de best mogelijke behandeling komt.
Kanker is heterogeen
“Een tumor is niet homogeen. Dat betekent dat tumorcellen onderling nogal kunnen verschillen. Daarom kun je meestal ook niet met één behandeling volstaan”, legt Timens uit. “Als we het hebben over een tumor die resistent is geworden, betekent het vaak dat een deel van de tumor is wegbehandeld, maar een ander deel (dat niet gevoelig was voor die behandeling) blijft dan over en kan opnieuw uitgroeien. Mogelijk is het niet eerder ontdekt, omdat het toen te weinig of niet aanwezig was in het stukje tumorweefsel (biopt) dat is afgenomen voor onderzoek. Daarom is het belangrijk om heterogeniteit te bepalen. Van chirurgisch verwijderde tumoren weten we dat er heel veel variatie kan optreden binnen de tumor. Ook de genetische veranderingen die voorkomen in uitzaaiingen kunnen afhankelijk van waar de uitzaaiing zit verschillen. Dit maakt het lastig om op grond van een biopt met zekerheid te voorspellen hoe een patiënt zal reageren op een therapie.”
Lees hier verder ->>