Lees verder
OVEZANDE - Het is net of het over iemand anders gaat als de dokter zegt: ,,Je hebt longkanker en we kunnen niets meer voor je betekenen.” Maanden later zit Niels (21) op kamers in Hengelo en studeert hij technische bedrijfskunde aan de Universiteit Twente. Beter wordt hij niet, maar dankzij de medicijnen die zijn genmutatie remmen, lijken zijn longen voor nu weer gezond.
Het hele gezin Harthoorn kijkt uit naar de vrijdagmiddag. Het is de dag dat moeder Annemieke en vader William hun studerende kinderen weer in de armen kunnen sluiten. Zowel Niels als zijn zusje Elise (18) heeft in september het nest verlaten, maar in het weekend komen ze graag terug naar Ovezande. Aan de keukentafel gaat het dan over de gerechten die Niels zijn huisgenoten heeft voorgeschoteld of over het bezoekje aan oma dat voor de volgende dag gepland staat. Maar al snel merkt het gezin dat de treinreis van ruim vier uur er behoorlijk inhakt bij Niels. Hij ziet er niet ziek uit en zijn longen mogen er dan goed uitzien, van binnen moeten de kankerremmers wel keihard aan de bak.
Afgelopen zomer merkte Niels dat hij kortademig was. Bij de fysiotherapeut, waar hij liep voor problemen met zijn knie, was hij binnen vijf minuten al volledig buiten adem. Hij dacht aan een koutje en bracht een bezoek aan de huisarts. Nog diezelfde dag werd hij opgenomen in het ziekenhuis en bleek er vier liter vocht achter zijn longen te zitten. De boosdoener? De zogenoemde ALK-mutatie die slechts bij vijf procent van de longkankerpatiënten voorkomt. Hij krijgt te horen dat er niets meer aan de ziekte te doen is. Verbazing overheerst, want de twintiger heeft nog nooit problemen met zijn longen gehad of een sigaret gerookt. Toch blijken de onrustige cellen op de scan wel degelijk bij zijn longen te horen. Dikke vette pech, noemt hij het zelf.
Binnen een jaar overleden
Niels vindt het belangrijk om zijn verhaal te delen. Toen hij in de medische molen terechtkwam bleek er maar weinig informatie verkrijgbaar over zijn ziekte. De genmutatie die hij heeft komt weinig voor en al helemaal niet bij mensen van zijn leeftijd. Via de media en Longkanker Nederland hoopt hij op meer bekendheid voor deze vorm van kanker en daarmee ook meer onderzoek. Niels: ,,Tot een paar jaar geleden stierven de meeste mensen met deze vorm van kanker binnen een jaar. Dankzij onderzoek zijn er rond 2013 medicijnen op de markt gekomen. Die kunnen de kanker soms tot wel zeven jaar of langer remmen. Meer onderzoek kan er misschien voor zorgen dat mensen in de toekomst van longkanker kunnen genezen.”
Lees verder op de website van PZC ->
Bron: PZC