Lees verder
Stamps is een gratis app, beschikbaar in de App Store en Google Play Store. Mensen kunnen via Stamps op eenvoudige wijze vertellen over hun ziekte en foto’s toevoegen. Via mail of WhatsApp kun je familieleden en vrienden uitnodigen om jouw verhaal in de app te volgen.
Het gebruiken van de app heeft diverse voordelen voor patiënten maar ook voor hun netwerk. Een patiënt kan zonder dat het veel tijd en energie kost zijn hele netwerk informeren door op één plek op te schrijven hoe het met hem gaat. Patiënten kunnen later eenvoudig hun eerdere ervaringen teruglezen. Doordat volgers in de app op diverse manieren hun medeleven kunnen uiten, zullen patiënten steun ervaren. Volgers kunnen wanneer en waar het hun past de updates van hun dierbare lezen. Er is geen drempel om contact te onderhouden. Volgers van gebruikers kunnen in de app een kaartje of bloemetje sturen naar de persoon die zij steunen. Stamps biedt een veilige omgeving waar geen reclame of nieuwsberichten tussendoor komen.
Over de organisatie Stamps
Stamps B.V. werd opgericht door Pien de Ruig en Tess van Logtestijn, moeder en dochter. Op basis van hun eigen ervaringen (Pien kreeg tot driemaal toe borstkanker) en daaropvolgend uitgebreid marktonderzoek, ontwikkelden zij de app Stamps. Voor het team van Stamps symboliseert een postzegel de steun die ze met de app willen bieden. Hoe leuk is het om een kaartje of aardigheidje met postzegel te ontvangen als je ziek bent. Het is een teken van medeleven en aandacht. Vandaar de naam: Stamps.
Waar kwam het idee voor de Stamps-app vandaan?
‘Niet eindeloos kopiëren en plakken in WhatsApp of indringende telefoontjes’
Toen Pien de Ruig voor de derde keer de diagnose kanker kreeg in 22 jaar, stond ze heel bewust stil bij de manier waarop ze wilde communiceren met haar omgeving. Ze wilde haar tijd en energie stoppen in haar genezing. Veel mensen uit haar netwerk waren oprecht geïnteresseerd hoe het met haar ging. Om te voorkomen dat ze eindeloos hetzelfde verhaal aan het kopiëren en plakken was in de mail en op WhatsApp, of veel tijd aan het bellen was, besloot ze haar verhaal te delen op een centrale plek. Ze nodigde iedereen die geïnteresseerd was uit om daar te lezen hoe het met haar ging. Onverwachte bijkomstige voordelen waren dat ze veel steun en reacties ontving naar aanleiding van haar dagelijkse berichten en foto’s in de app. En ze raakte niemand kwijt.
Betrokkenheid tonen als het lastig was
‘Afgelopen jaar werd er bij mijn moeder wederom kanker geconstateerd. Ik ben student en woon niet meer thuis. Ik vond het best bezwaarlijk om elke dag te bellen, laat staan om thuis te komen. Ik wilde haar namelijk niet tot last zijn met vragen die ze waarschijnlijk toch al heel veel kreeg over zo’n vervelend onderwerp.
Vorig jaar postte ze dagelijks een blog waarin ze uitlegde hoe het met haar ging. Ik vond het persoonlijk erg fijn dat ik door middel van haar blogs een idee kreeg van haar welbevinden en gemoedstoestand. Die kan nogal wisselvallig zijn bij mensen die zware medicatie krijgen. Door de blogs kon ik dit goed inschatten en wist ik bijvoorbeeld wanneer het een goed moment was om naar huis te gaan of om even te bellen. Een ander voordeel dat ik ervan ondervond, is dat mensen in mijn naaste omgeving ook haar blogs konden lezen. Voor mij was het namelijk ook wel eens lastig om over mijn moeders ziekte te praten als ik er vragen over kreeg’, aldus Justus van Logtestijn, zoon.
Hoe houd je contact?
Als iemand in je omgeving, die niet tot je familie of directe vriendenkring behoort, ziek wordt en een langdurig proces door gaat maken, is het voor mij altijd lastig om contact te blijven houden. Niet omdat ik zo’n hork ben, denk ik; eerder omdat ik al snel denk dat een ziekte heel erg privé is en iemand het druk genoeg heeft met herstellen en vrienden en familie op de hoogte houden. Zo iemand zit er in mijn gedachten niet op te wachten om allerlei “tweedelijns” contacten te onderhouden.
Dat is eigenlijk vreemd, want als ik er echt goed over nadenk, zal bijna iedereen het waarderen als er contact wordt gehouden, ook, of juist, als dat gebeurt door iemand die niet direct heel dichtbij staat. Ik heb gemerkt dat het volgen van iemand via een app mij enorm hielp om contact te houden. Ik bleef op de hoogte en kon reageren zonder het gevoel te hebben dat ik mezelf opdring of in de privésfeer binnendring. Het was juist handig om, waar dan ook ter wereld, heel snel de laatste stand van zaken te kunnen lezen en te reageren. Met een kort berichtje of een emoticon, gewoon ff laten weten dat je er nog bent en dat je natuurlijk aan iemand denkt, dat was voor mij heel waardevol en voor degene die het betreft vast ook een hele steun. Peter van der Meijden, collega